افسران دشمن بداندسربندمن سلاح من است وای به روزی که سربندم یازهرا(س) باشد.
چشم تو خورشید را برنمی تابد،پس بیهوده چشم در خورشید مدوز . سهم تو از خورشید آن است که در آینه می بینی .اما روزگار آینه ها نیز سپری گشته است. آینه شکست گرفته و هزار تکه هر یک به قد خویش، قدری نور می تابند و هر یک به قدر خویش، پاره ای از خورشید را حکایت می کنند. روزگاری بوده است که آینه های پی در پی روزهای سرد زمین را در تابش خورشید مکرر غرقه می کردند، اما چیزی نمی گذرد که آینه ها یک یک شکست می گیرند و یاد خورشید در خرده های آینه بر زمین می ماند ؛ چیزی نمی گذرد که در نبود آینه ها خورشید فراموش می شود و روی در خفا می کند ؛چیزی نمی گذرد که لاجرم تنها راه ما به خورشید از این پاره های آینه راست می شود. می خواهیم از این به بعد در برابر پاره های آئینه تمام هستی خودرا به نظاره بنشینیم و از من و منیت های وجودیمان دست شسته تا خورشید خداوندی به تمام وجومان جلوه گر شود . اگر کربلا عاشقمان باشد...
دلتنگیمان دلتنگی است...آنوقت رویمان هم میشود که از حسین (علیه السلام)بخواهیم پروازمان
دهد...
یاحسین پایم به زمین قفل است و بارم سنگین اما شدیدا دلتنگ..
به حق دلتنگی های مادرت ما را همانند شهدا کربلایی کن...
