و شما ای خواهر دینی ام:
دوست دارم وقتی در خیابان راه می روی
سنگینی تابوت مرا بر روی شانه های خود احساس کنی.
مولای من!
من نشانی از تو ندارم اما نشانی ام را برای تو می نویسم!
در عصرهای انتظار به حوالی بی کسی قدم بگذار!
خیابان غربت را پیدا کن و وارد کوچه پس کوچه های تنهایی شو !
کلبه غریبی ام را پیدا کن!
کنار بید مجنون خزان زده و کنار مرداب آرزوهای رنگی ام،
در کلبه را باز کن به سراغ بغض خیس پنجره برو!
حریر غمش را کنار بزن مرا خواهی دید....
با بغضی کویری که غرق عصاره انتظار است!
هیـچ داری از دل مهـــدی (عج)خبـر ؟ گریه های هــر شبـش را تـا سحــر ؟
اوکـه اربـــاب تمـــام عـالــم است من بمیـرم ، سر بـه زانـوی غــم است
شیعیان ، مهدی غریب و بی کس است جـان مـولا معصیـت دیگـر بـس است
شیعیـان ، بس نیست غفلـت هایمان ؟ غــربــت و تنهـایــی مولایــمــان ؟
مـا عبیــد و عبــد دنیـــا گشته ایـم غافــل از مهــدی زهــرا گشته ایــم
مـن کـه دارم ادعــــای شیـعــه گی پاسخــی دارم بـه جــز شرمنـدگی ؟
خواهرم!
شما خسته نشدی از جلوه نمایی تن در بازار اسیران هوی و هوس !؟
خسته نشدی از حقارت و ضلالت ... !؟
خسته نشدی از خون کردن دل مهدی فاطمه !؟
خسته نشدی از عهد شکنی های پیاپی ات با خداوند...
مرگت که رسید ؛
جسمی که سال ها مایه ی فخر فروشی و جذب نگاه های هرزه بوده رهایت می کند
آن وقت تو هستی و کوهی از گناه !
تو هستی نگاه های تحقیر آمیز ...
تو هستی و نگاه های اهل بیت و شهداء
کمی به خودت بیا
فرض کن حضرت مهدی به تو ظاهر گردد
ظاهـرت هست چنانی که خجالـت نکشی؟
باطنـت هست پسندیده صاحـب نظری؟
خانه ات لایـق او هست که مهمـان گردد؟
لقمه ات در خور او هست که نزدش ببری؟
پـول بی شبهـه و سالـم ز همـه دارائیـت ؟
آن قـدر که یـک هدیــه برایـش بخری؟
حاضـری گوشی همـراه تـو را چـک بکند؟
با چنین شـرط که در حافظه دستی نبری؟
واقفی بر عمـل خویـش تو بیش از دگران
می توان گفت تـو را شیعه اثنـی عشـری؟
خواهرم! در خیابان چهره آرایش مکناز جوانان سلب آسایش مکن
زلف خود از روسری بیرون مریزدر مسیر چشم ها افسون مریز
یاد کن از آتش روز معاد!خواهرم ای دختر ایران زمین!
یک نظر عکس شهیدان را ببین!خواهر من این لباس تنگ چیست؟
پوشش چسبان و رنگارنگ چیست؟پوشش زهرا( س ) مگر این گونه بود؟
