حکایت شده که یک روز صبحى بود که ابوبکر و عمر آمدند درب خانه رسول اکرم (صلىالله علیه و آله و سلم). 1- حدیقه الشیعه ص 164
به هر دو فرمودند: بروید در خانه على (علیه السلام) که من نیز از عقب سر شما مىآیم که آنچه امشب بر او واقع شده بشنوید انس بن مالک مىگوید: من نیز همراه بودم چون رسیدم در خانه على (علیه السلام) آن حضرت از خانه بیرون آمد، فرمود: خیر است مگر چیزى جادث شده است.
ابوبکر گفت: خیر است، در این صبحت بودند که پیغمبر خدا رسید فرمودند: یا على آنچه که امشب بر تو واقع شده از براى ایشان نقل کن، گفت: یا رسول الله از نقل آن شرم دارم، فرمودند: خداوند از کلمه حق شرم نمىآورد شما هم در اظهار هر چیزى حادث شده است.
ابوبکر گفت: خیر است، در این صحبت بودند که پیغمبر خدا رسید فرمودند: یا على آنچه که امشب بر تو واقع شده از براى ایشان نقل کن، گفت: یا رسول الله از نقل آنشرم دارم، فرمودند: خداوند از کلمه حق شرم نمىآورد شما هم در اظهار هر چه حق و راست باشد شرم نکنید.
پس على (علیه السلام) فرمودند: که مرا احتیاج به غسل شد و آب حاضر نبود حسن را از پى آب به راهى فرستادم و حسین را به راه دیگر و آنها دیر آمدند و من دلگیر بودم که مبادا به نماز نرسم ناگاه دیدم سقف خانه شکافته شد و سطلى پایین آمد، مندیلى بر سر آن هست، آن مندیل را برداشتم سطل را پر از آب دیدم از آن غسل کردم و با آن مندیل بدنم را خشک کردم پس از آن سلط با مندیل بطرف آسمان رفت و من به نماز آمدم بعد حضرت رسول (صلىالله علیه و آله) فرمودند: آب از کوثر بود و آورنده آب جبرئیل بود، مندیل از بهشت بود و سطلهاى جنت بود، کیست مثل تو یا على در این شب و حال آنکه جبرئیل خادم تو بود(1).
مطلب بعدی :
حدیث
