امام سجاد حضرت زین العابدین در زمینه قبر چه مىفرماید و چگونه اشکش جارى مىشود مىفرماید: 1- گفتار امام سجاد در اواسط دعاى ابو حمزه ثمالى (رضى الله عنه)
فمالى لا ابکى لخروجى نفسى ابکى لظلمه قبرى ابکى لضیق لحدى ابکى لسوال منکر و نکیر ایاى ابکى لخروجى من قبرى عریانا دلیلا حاملا ثقلى على ظهورى انظر مره عن یمینى و اخرى عن شمالى اذ الخلایق فى شان غیر شان(1)
چرا گریه نکنم، گریه مىکنم براى خروج روح من، گریه مىکنم براى تاریکى قبرم، گریه مىکنم براى تنگى لحد، گریه مىکنم براى سوال نکیر و منکر علیهما السلام، گریه مىکنم براى آن روزى که از قبر بیرون مىآیم در حالى که برهنه و خار و ذلیل و بار سنگین اعمالم را بر پشت گرفتهام گاهى به جانب راست خود مىنگرم و گاهى به جانب چپ خود در آنحال که خلایق همه به کارى غیر کار من مشغولند.
خلاصه آن کارهایى که در دنیا به واسطه پول یا سفارش یا واسطه انجام مىشود بعد از مردن از اینها دیگر نفعى براى احدى نیست و الا آخرت همان دنیا است روز قیامت سرمایه ایمان است و تقوى است و قلب پاک است.
جنابعالى گاهى مىخوانى مناجات حضرت امیر المومنین (علیه السلام) را ببینید درباره توشه آخرت چه کلمات دلسوزى و چه بیان شیرینى و با اشک ریزانى و انسان را بیدار و توجهش را به عالم دیگر سوق مىدهد.
مطلب بعدی :
حدیث
