سفارش تبلیغ
صبا ویژن

راههای ایجادصممیت


راه هاى ایجاد صمیمیت در خانه چیست؟       5     1 نشانه‏هاى صمیمیت

راه هاى ایجاد صمیمیت در خانه چیست؟، ص: 5


1 نشانه‏هاى صمیمیت‏


راه هاى ایجاد صمیمیت در خانه چیست؟، ص: 6

معمولًا، از سه اصل به‏عنوان‏ نشانه‏هاى صمیمیت‏ نام مى‏برند:

1- 1 کسى را مَحرم‏ترین و مؤثرترین مشاورِ خود احساس کند:

دوست صمیمى کسى است که فرد بتواند رازهاى‏ ش را، بى‏واهمه، با او در میان بگذارد و احساس کند که او به وى‏ وفادار است و رازش را فاش نمى‏سازد. نیز، اگر مشکلى‏ دارد، با او در میان بگذارد؛ زیرا مى‏داند که او به مسائلِ دوستش بى‏اعتنا نیست، بلکه‏ دغدغه‏ حلّ آن‏ها را دارد.

2- 1 بتواند خواسته‏هایش را به‏راحتى با او مطرح کند:

فرد باید بداند که طرف مقابلش دربرابرِ خواسته‏ها و توقعات او واکنش مثبت‏ نشان مى‏دهد. انسان گاهى براى انجام‏دادن کارى به مراجعه به دیگرى احتیاج پیدا مى‏کند. عده‏اى هستند که انسان از آن‏ها به این تعبیر یاد مى‏کند: «او که هیچ» و اساساً هیچ‏گاه به او مراجعه‏

راه هاى ایجاد صمیمیت در خانه چیست؟، ص: 8

نمى‏کند؛ چراکه او آدمى است که هیچ قدمى در راه کمک و یارى دوستش، حتى به زبان، برنمى‏دارد. چنین شخصى را دوست صمیمى محسوب نمى‏کنند. دوست صمیمى کسى است که انسان احساس کند آن دوست، ى‏ اور و همکار خوبى براى اوست.

3- 1 انسان به کسى آن‏قدر احساسِ نزدیکى کند که حتى بتواند نقطه‏ضعف خود را با او در میان بگذارد:

صمیمیت بین دو نفرى برقرار است که بتوانند و جرأت‏ داشته باشند که حتى خطاى خودشان را با یکدیگر درمیان بگذارند. یکى از علامت‏هاى صمیمیت این است که انسان بتواند ضعف‏هاى خود را به دیگرى بگوید، با او دردِدل کند و انتظار یارى و همکارى داشته باشد.

بین افراد و جوامع کم‏رُشد، عینک‏ بدبینى‏ همیشه خیلى قوى است؛ یعنى شخص به‏دنبال این است که‏ نقطه‏ضعف ى‏ ا کمبودى‏ در شخص مقابل بیابد و آن‏را بزرگ کند. حتى به‏محضِ اینکه اشتباه و لغزشى از دوست صمیمىِ چندین‏ساله‏اش مى‏بیند، فورى با او قطعِ رابطه مى‏کند یا در حضور وى، به‏سبب خطایش، مُهر سکوت بر لب مى‏زند؛ درحالى‏که سال‏ها از دوستش کار نیک و شایسته دیده است. همچنین، وقتى که کارنامه فرزندش را به‏دست او مى‏دهند، در نمره‏ها به‏دنبال‏ نمره‏اى ضعیف‏ مى‏گردد و با پیداکردنِ آن، فریادش بلند مى‏شود؛ درحالى‏که نمره‏هاى خوب را نمى‏بیند.

چرا چشمِ نقطه‏ضعف‏بینى بسیار قوى است، اما درمقابل، چشم نقطه‏قوت‏بینى، چه در روابط اجتماعى با دوستان و همکاران و همسایگان و چه در روابط خانوادگى با فرزندان، ضعیف است؟ این مسئله مخصوصاً در رواجِ‏ شایعات‏، مصیبت است. فرد یا شخصیت یا گروهى را به‏دلیلِ شایعه کوچکى که درباره آن‏ها منتشر شده است، بدون تحقیق‏ و فکر درباره آن، محکوم‏ مى‏کنند و دست‏به‏دست و دهان‏به‏دهان، آن شایعه را منتشر مى‏سازند؛ گویى رواج این شایعه و خوارکردنِ فرد و بُردن آبرو و حیثیت او، آن‏هم براساس گمان، ثواب دارد و کارى خیر است! این، از صفات ملتى کم‏رُشد است.

راه هاى ایجاد صمیمیت در خانه چیست؟، ص: 9

.

2 راه‏هاى ایجاد صمیمیت در خانه‏


راه هاى ایجاد صمیمیت در خانه چیست؟، ص: 10

باید کارى کرد که بچه‏ها خانه را محیط صمیمیت‏ بدانند، دردِدل‏ هایشان را با والدین خود مطرح کنند، حرف‏هاى‏ شان را با آنان بزنند و اگر چیزى‏ مى‏خواهند، از آنان بخواهند. گاهى مى‏گویند فلان‏پدر با پسر جوانش‏ دوست‏ است: ساعت‏ها مى‏نشینند و با هم صحبت مى‏کنند. جوانى بیست‏ساله، همراهِ پدر پنجاه‏ساله خود، مسافرت مى‏کند، راه مى‏رود و دردِدل مى‏کند. آیا شما هم حاضرید این‏گونه عمل کنید؟ یا فقط در حدود همین تشریفات که باید احوالى پرسید و سلام‏وعلیکى باشد، قانع هستید؟ گاهى، این‏قدر فاصله زیاد است که حرفى براى گفتن وجود ندارد. همین جوان، اگر رفیقش را پیدا کند، دو ساعت با هم حرف مى‏زنند؛ اما با پدر یا مادرش، مثل اینکه حرفى براى گفتن ندارد! نمى‏دانیم که آیا روح‏ها به‏هم نزدیک‏

راه هاى ایجاد صمیمیت در خانه چیست؟، ص: 11

نیست یا عواطف شکوفا نیست؟ بالاخره، صمیمیت وجود ندارد.

ده اصل‏ درخصوص چگونگىِ «ایجاد صمیمیت در خانه» وجود دارد که به‏طورخلاصه بیان مى‏کنیم:

1- 2 وجود صمیمیت بین پدر و مادر:

اگر مى‏خواهید فرزندان با شما صمیمى باشند و همکارى و اطاعت کنند، باید ببینید که‏ آیا شما، پدر و مادر، با هم صمیمى هستید؟ آیا خواهر و برادرهاى بزرگ‏تر نسبت به پدر و مادر و نسبت به یکدیگر، صمیمى هستند؟

این اشتباه است که انسان فقط دستور دهد و از دیگران بخواهد؛ اما عملش نمودارِ سخن‏ او نباشد: کونوا دُعاه الناس بغیر ألسِنتکم‏. (/ مردم را نه فقط با زبان، بلکه با عمل به‏راه خیر دعوت کنید.) عمل شما مى‏تواند نمودارِ جهت و راه و خواست شما باشد. چه بسیار زن‏

راه هاى ایجاد صمیمیت در خانه چیست؟، ص: 12

و شوهرهایى را مى‏بینیم که غیر از صحبت درباره وسایل و احتیاجات زندگى، حرفى براى گفتن‏ به یکدیگر ندارند. اینکه بنشینند و درباره مسئله‏اى اجتماعى، فکرى یا دینى با هم‏ بحث‏ کنند، برایشان مطرح نیست. همان خانمى که موقع رفتن، بعد از آنکه خداحافظى‏اش را کرد، باز هم یک ساعت روى پا مى‏ایستد و با خانم‏هاى دیگر حرف مى‏زند، وقتى با شوهرش مى‏نشیند، مثل اینکه هیچ حرف و مسئله‏اى براى گفتن ندارد!

دست‏کم، در شبانه‏روز، نیم‏ساعت‏ با هم صحبت کنید: نه سخنان معمولى و جاروجنجال و توقّعات مالى؛ بلکه صحبتِ‏ باهدف‏ و نتیجه‏بخش‏ داشته باشید. اگر داخل خانه، بین شما پدر و مادر، این صمیمیت و همکارى‏ وجود داشت، آنگاه مى‏توانید توقع داشته باشید که فرزندانتان هم با شما همکارى کنند. اگر به حرف‏ها و پیشنهادهاى یکدیگر احترام‏ مى‏گذارید، توقع داشته باشید که فرزندانِ شما هم به دستورها و فرمان‏هاى شما احترام بگذارند.

راه هاى ایجاد صمیمیت در خانه چیست؟، ص: 13




مطلب بعدی : حدیث