ده فضیلت
در کلام نورانى رسول خدا صلى الله علیه و آله نیز فضائل فراوانى براى على بن ابى طالب ذکر شده است که به تعداد معدودى اشاره مى کنیم:
حدیثى است که اهل سنت صحت سند آن اعتراف کردند و خلاصه آن این است که جمعى نزد ابن عباس آمدند و به امیر المومنین (ع) ناروا گفتند
ابن عباس گفت: ناروا به کسى مى گویند که براى او ده فضیلت است که براى احدى نیست:
جان پیامبر، ص: 7
1- در جنگ خیبر که [دیگران رفتند و عاجزانه برگشتند] رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: کسى را مى فرستم که هرگز خدا او را خوار و ذلیل نکرد؛ او دوست دارد خدا و رسول را و خدا و رسول دوستدار او هستند.
همگى گردن کشیدند که چنین کسى کیست؟ پس فرمود: على کجاست؟ آن حضرت با چشم بیمار آمد، بعد از شفاى چشم به دست رسول خدا، آن حضرت رایت را سه مرتبه به اهتزاز درآورد و به دست على (ع) داد
2- رسول خدا (ص) فلانى را با سوره توبه به جانب مشرکین فرستاد، پس على را پشت سر او فرستاد و سوره را از او گرفت و فرمود: سوره را نمى برد مگر مردى که او از من است و من از اویم.
3- رسول خدا فرمود: کدام یک از شما با من در دنیا و آخرت موالات مى کنید؟ کسى نپذیرفت، به على فرمود: تو ولى من هستى در دنیا و آخرت.
4- على اول کسى بود که بعد خدیجه ایمان آورد.
5- رسول خدا جامه خود را بر چهار نفر انداخت: بر على و فاطمه و حسن و حسین (ع) و
جان پیامبر، ص: 8
فرمود انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطیهرا «1».
6- على آن کس بود که جان خود را فداى جان رسول خدا (ص) کرد و جامه او را پوشید و شب بر جاى او خوابید و مشرکین تا صبح به گمان این که او پیغمبر است، او را سنگباران کردند.
7- در غزوه تبوک على را در مدینه به جاى خود گذاشت، چون از فراق رسول خدا در آن سفر گریه کرد، فرمود: آیا راضى نمى شوى که منزلت تو نسبت به همان منزلت هارون باشد نسبت به موسى، مگر آن که بعد از من پیغمبرى نیست؛ همانا سزوار نیست که من بروم مگر این که تو خلیفه من باشى.
8- رسول خدا به على فرمود: تو بعد از من ولى هر مومن ومومنه هستى.
9- رسول خدا تمام درهائى را که به مسجد آن حضرت باز مى شد بست، بجز در خانه على.
10- رسول خدا فرمود:
من کنت مولاه فعلى مولاه
«2»
______________________________
(1) احزاب 33 آیه 33
(2) المستدرک على الصحیحین ج 3 ص 132 مسند احمد ج 1 ص 230 السنن الکبرى للبیهقى ج 5 ص 112 المعجم الکبیر ج 12 ص 97 فضائل الصحابه ج 2 ص 682 خصائص امیر المومنین (ع) ص 62
