پورتال اوقات فراغت اداره کل تبلیغات اسلامی چهارمحال و بختیاری

حضرت محمد (صلی الله علیه وآله) : ابن عباس می گوید : از پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) درباره فرموده خداوند ( در قرآن ) السابقون السابقون ..... پرسیدم ؟ در پاسخ فرمود : جبرئیل گفت : آنان علی (علیه السلام) و شیعیان او هستند که به سوی بهشت پیش تاختند ( رفتند ) و به الطاف و نعمت های خداوند نزدیک شدند.  بحارالانوار جلد 68 صفحه 20 حدیث 33

به گزارش خبرنگار ایرنا، ارسلان ازهاری شامگاه یکشنبه در همایش استانی ستاد احیاء امر به معروف و نهی از منکر استان کردستان در سنندج، افزود: صهیونیست ها که هیچ احترامی برای ادیان الهی و اعتقادات مسلمانان قائل نیستند، ماه رمضان ماه آرامش و عبادت را به ماه عزا و غم مردم مظلوم غزه تبدیل کردند.

وی با اشاره به اینکه مردم غزه امسال عیدی ندارند، گفت: سکوت مجامع و سازمان های جهانی اشغالگران را در کشتار هرچه بیشتر مردم غزه جری تر کرده و به خود اجازه می دهند روز به روز بر تجاوز و تعدی به مردم بی گناه غزه اضافه کنند.

وی حملات صهیونیست ها به غیرنظامیان در غزه را اوج ددمنشی و خوی وحشیانه این رژیم جعلی و نامشروع دانست و گفت: رژیم صهیونیستی پایبند هیچ قطعنامه و تفاهم نامه بین المللی نیست و از این رو خطری برای تمام دنیا به شمار می رود و باید جلو تجاوزهای این رژیم را گرفت.

معاون ادارات و کارخانجات ستاد احیاء امر به معروف و نهی از منکر کردستان در بخش دیگری از سخنان خود تلاش این معاونت را ترویج، تقویت و نهادینه کردن فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر در جامعه دانست و گفت: در این راستا امسال تاکنون 30 هزار جزوه در ارتباط با تذکر لسانی و سلامت اداری در سطح ادارات و مردم توزیع شده است.

ازهاری همچنین به برگزاری کلاس های آموزشی، ایجاد بانک اطلاعاتی آمران به معروف و ناهیان از منکر، تشکیل پنج اکیپ بازرسی مرتبط با حجاب و عفاف در ادارات اشاره کرد و افزود: در این راستا نیازمند همراهی و همکاری تمام دستگاه های استان هستیم.ک/3

به گزارش عرش نیوز، حجت الاسلام محمدرضا مصطفی پوردر گفتگو با خبرنگار مهر، در مورد اینکه آفتهایی که می تواند ره توشه معنوی ماه مبارک رمضان را به خطر بیندازد چیست، گفت: ماه مبارک رمضان، ماهی بسیار پر برکت و با رحمتی است. پیامبر(ص) فرمود ماه مبارک رمضان ماهی است که همه به میهمانی خدا دعوت شده اند. میزبان این ماه خداست. خود این میهمان شدن بزرگترین کرامت برای مومنان است. علاوه بر این می بینیم که در صحیفه سجادیه امام سجاد(ع) رمضان را شهر الله، شهر الاسلام، شهر القیام، شهر التمحیض، شهر الطهور نامیده اند.

وی ادامه داد: با توجه به برخی روایات رمضان نامی از نامهای خداست. همچنین ماه رمضان شهر الله است. علاوه بر آن شهر الصیام است، صیام یعنی امساک و خودداری انسان از محرمات روزه است. امام سجاد(ع) ماه رمضان را شهر الاسلام نیز نامیده اند. حالا اسلام در اینجا یعنی تسلیم شدن در برابر خدا نه اسلام به معنی دین اسلام. انسانی که تمام وجود و اعضا و جوارحش و همه چیزش تسلیم خداست. و شهر الطهور، ماه طهارت و پاکی است. انسان در این ماه توبه می کند و درب این ماه به روی همه بندگان باز است. بدا به حال بنده ای که از این درب باز وارد نشود و توبه نکند و آن هم توبه خالص.

این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: نام دیگر این ماه شهر التمحیض است، یعنی ماهی است که در آن انسان به تزکیه و تهذیب نفس می پردازد و به درستی عمل می کند. خودش را از همه آلودگی و پلیدی و پلشتی ها پاک و خالص می کند. نام دیگر این ماه شهر القیام است، یعنی به پا داشتن قرآن. ماهی است که قرآن در این ماه نازل شده و دلایل روشنی برای مردم در این قرآن وجود دارد. با این دلایل انسانها حق را می یابند و بین حق و باطل می توانند تمیز دهند. بنابراین نشان می دهد که ماه رمضان ماه اطاعت و بندگی و ماه تسلیم و سرسپردگی در برابر خدا است.

وی تأکید کرد: در نهایت ماه رمضان همان ماه میهمانی خداست. انسانی که این ماه را با موفقیت بگذراند معمولاً جشن می گیرد و می بینیم که بعد از ماه رمضان باید عید بگیریم.

مصطفی پور درباره اهمیت عید فطر هم گفت: عید فطر عید گشودن و عید بازکردن است، یعنی انسان با این یک ماه تلاش و کوشش، دیگر پیروزی خودش را جشن می گیرد. پیروزی او در عبودیت و بندگی و تسلیم و سرسپردگی و دعا و نیایش و همه اینهاست، منتها باید بسیار مواظب باشد که حالا که این ماه را پشت سر گذاشته ام باید به آداب خارج شدن از آن هم عمل کنیم. یعنی شب و روز عید فطر دعاها و نمازهای خاصی دارد. مستحق است در شب عید فطر مثل شب قدر احیا و شب زنده داری کنیم؛ و این شب زنده داری به معنای بیدار بودن تنها نیست، بلکه شب را به عبادت و کرنش و تواضع و فروتنی و خشوع و خضوع در برابر خدا زنده نگه داشتن است.

عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی ادامه داد: روز عید هم باید نماز عید فطر را برگزار کنیم و در کنارش زکات فطره را پرداخت کنیم. در مورد زکات فطره گفته اند حتی کسانی که نیازمند هستند اگر می توانند بهتر است زکات فطره خود را پرداخت نمایند. بطور کل ماه رمضان ماه مسابقه الهی است. وعده ای در این مسابقه با اطاعت الهی به سمت رضایت الهی حرکت می کنند و مسابقه را می برند و کامیاب و پیروز می شوند؛ موفقیت و فوز و رستگاری نتیجه برنده شدن آنهاست. اما عده ای هم کوتاهی می کنند و ضرر و زیان می بینند. زیرا اگر در میدان مسابقه انسان فرصت ها را از دست دهد طرف مقابلش موفق می شود و او بازنده می شود. زیرا فرصتی که از دست رفت دیگر بر نمی گردد. لذا فرصت ها را باید غنیمت بشماریم.

مصطفی پور تصریح کرد: امام حسن مجتبی(ع) در روز عید فطر از جایی عبور می کرد که دید عده ای مشغول خنده و بازی هستند می گوید در شگفتم آن هم شگفتی کامل از انسانهایی که در آن روزی که نیکوکاران پاداششان را دریافت می کنند عده ای وقت و سرمایه و زمان را به بطالت مصرف می کنند و چیزی از این ماه نصیبشان نمی شود. لذا بزرگترین عیب و آفت عید فطر این است که به جای پرداختن به همین برنامه های رسمی عید فطر یعنی نماز و عیدی گرفتن از خدا و شنیدن سخنان امام جماعت نماز عید فطر و همچنین استفاده از دعاها و دیدار با خویشاوندان و نزدیکان و تبریک گفتن عید به آنها، بخواهند به سرگرمی های باطل بپردازند . امام حسن مجتبی(ع) در پایان می گوید قسم به خدا اگر پرده ها کنار برود معلوم می شود که نیکوکاران چگونه به احسانشان و بدکاران چگونه به بدی هایشان مشغول بودند.

وی افزود: لذا انسان باید از این فرصت استفاده کند و پرداختن به امور لهو و لعب او را به خودش مشغول نکند. زیرا سرمایه بزرگ کمال را که ماه رمضان بوده این را پشت سر گذاشته است. البته حضرت امیر(ع) می فرماید برای مسلمان هر روزی می تواند عید باشد به شرط اینکه در آن روز گناه و معصیت نکند.

به گزارش افکارنیوز، مقام معظم رهبری درباره وداع با ماه مبارک رمضان فرمودند: «امام سجاد (ع) در دعای وداع ماه رمضان، آن‌چنان از فراق این ماه می‌نالد که بارها و بارها بر ماه رمضان درود می‌فرستند. السلام علیک، اینجا سلام، به معنای بدرود و به معنای خداحافظی کردن با ماه رمضان عزیز و با این روزها و شب‌های نورانی است. خداحافظی با این قطعه بهشتی از زمان عمر ما و از طول دوران سال، یعنی ماه رمضان است. عزیزان من! این ذخیره تقوا را که در ماه رمضان به دست آوردیم... باید حفظ کنیم، این محصول بسیار ارزشمندی است.»

*چگونه با میهمانی 30 روزه‌ات وداع کنیم

با اینکه وداع در یک میهمانی یک‌روزه برای ما سخت است، اما خدای من 30 روز میهمان تو بودن برای ما شیرین و وداع با این ماه و این میهمانی باید با چشمانی پر از اشک باشد.

خداوندا چه زود می‎خواهیم این ماه عزیز را با این همه لطف و رحمت ترک کنیم، با اینکه نمی‎دانیم تو ما را بخشیده‎ای یا نه.

ماه مبارک رمضان ماه پر برکت است که در آن سه شب را تا روز با حال و هوایی دیگر از روزهای سال می‎گذرانیم. صدای العفو همه جا را پر کرده بود و همه مردم با هر سلیقه و ظاهری تنها خدا را صدا می‎زدند، ماهی که همه امید به بخشش دارند. اما امروز باید با این ماه پر از خیر و رحمت وداع کنیم و این وداع برای خیلی‎ها سخت است و اینکه در روزهای باقیمانده این ماه می‎خواهیم از برکات رمضان چگونه بهره‎مند شویم و چه کنیم تا خداوند ما را تا یک سال دیگر بیمه کند، مهم است.

مهرداد رحتمی در این خصوص گفت: وداع در هر زمانی سخت است، اما سخت‎تر از آن وداع با ماهی است که میهمان خاص خداوند باشیم.

این جوان ادامه داد: می‎خواهم در این روزهای پایانی تنها از خداوند بخواهم تا من را برای ادامه این سال آماده کند، زیرا ما نباید تنها در این ماه به کارهای خوب بپردازیم، بلکه باید سعی کنیم، کارهای خوب و مورد پسند خداوند را در دیگر ایام نیز ادامه دهیم.

وی عنوان داشت: در این روزها سعی می‎کنم با استغفار از خداوند متعال بخواهم اگر من را تاکنون بنده شایسته‎ای ندانسته است و من را نیامرزیده، در این روزهای پایانی به عنوان یک بنده ناتوان خود ما را جزو خوبان درگاهش قرار دهد.

یک دانشجو گفت: وداع با ماه خدا برای هر کسی سخت است، زمانی که نامی از وداع آن هم با ماهی که بخشش بسیاری از انسان‎ها در آن صورت می‎گیرد، برده می‎شود، برای ما بسیار سخت است، زیرا در این ماه از هر زمان دیگر خود را به خداوند نزدیک‌تر می‎دانستم.

کبری طاهری ادامه داد: امیدوارم خداوند بزرگ در ماه مبارک رمضان امسال ما را بخشیده باشد و یکی از کارهایی که در این روزهای پایانی برای ما امکان‎پذیر است، استغفار و خواندن دعاهای مخصوص است و اینکه از خداوند بخواهیم در فرصت باقی‌مانده برکات ماه رمضان را شامل ما کند.

*وداع با ماه مبارک رمضان بسیار سنگین است

نماینده ولی فقیه در لرستان ضمن تبریک عید سعید فطر و قبولی طاعات همه مسلمانان اظهار داشت: با توجه به اینکه در روزهای پایانی ماه مبارک رمضان به سر می‎بریم، وداع با ماه مبارک رمضان بسیار سنگین است، زیرا روزه‎داران در این ماه مبارک از برکات آن بهره‎مند شده‎اند و وداع با آن برای آنها ناراحت‌کننده است.

حجت‎الاسلام سیداحمد میرعمادی ادامه داد: در روایات بزرگان ما توصیه به این شده که اواخر ماه مبارک رمضان چند عمل مورد تاکید واقع شود که اولین آنها توبه و استغفار به درگاه خداوند است.

وی عنوان داشت: استغفار کنیم، اگر خداوند در این ماه مبارک رمضان تا این لحظه ما را نیامرزیده است، ما را بیامرزد و ما را در این ماه پر فیض و برکت و روزهای پایانی ببخشد.

امام جمعه خرم‎آباد یادآور شد: یکی از اعمال ماه رمضان منقلب شدن، تحول در وجود ما، استغفار و توبه به درگاه خداوند است.

نماینده ولی فقیه در لرستان تصریح کرد: یکی دیگر از اعمالی که در این روزهای پایانی ماه مبارک رمضان محاسبه اعمال است و ما در این روزها باید یک حسابرسی اعمال داشته باشیم و بنگریم در این ماه کارهای خوبمان چه بوده و چه کارهای بدی داشته‎ایم و نسبت به کارهای خوب از خداوند توفیق بیشتری بخواهیم و نسبت به کارهای بد که از ما سر زده است، از خداوند طلب آمرزش کنیم.

میرعمادی خاطرنشان کرد: حسابرسی اعمال به ما می‎فهماند که ما چقدر از این ضیافت الهی برخوردار شده‎ایم.

وی بیان داشت: یکی دیگر از اعمالی که در این روزها سفارش شده است، قرائت دعای وداع با ماه رمضان، صحیفه سجادیه امام سجاد (ع) و... است، زیرا این دعاها بسیار ارزشمند و تاثیرگذارند.

*نگه‎داشتن ذخیره معنوی ماه مبارک رمضان مهم است

امام جمعه خرم‎آباد متذکر شد: در روزهای پایانی باید از خداوند بخواهیم، معنویت ماه مبارک رمضان را حفظ و نگهداری کنیم، زیرا در این صورت از بهره‎مندی رحمت واسعه الهی مهم‎تر است.

نماینده ولی فقیه در لرستان افزود: ما باید معنویت ماه مبارک رمضان را به عنوان توشه و ذخیره 11 ماه دیگر سال حفظ کنیم، بنابراین این توفیق طلبیدن از خدا درخواست کردن که به ما توفیق بدهد، تا این سرمایه را حفظ کنیم، کار بسیار مهمی است.

وی به ضرب‌المثلی اشاره کرد و گفت: انقلاب کردن مهم نیست، انقلاب را حفظ کردن مهم است، بهره به دست آوردن و توشه به دست آوردن آسان است اما نگه‎داشتن ذخیره معنوی ماه مبارک رمضان مهم است.

نماز عید فطر به امات امام رضا (علیه السلام)

   0

   0

 

به گزارش سرویس فرهنگی جام نیوز، نماز عید فطر سنت به جا مانده‌ از پیامبر اعظم(ص) بود که در دوران خلفای عباسی با شیوه‌ای متفاوت اقامه می‌شد. تا جایی که خلیفه با لباس‌های مطلا همراه با خدم و حشم خود به مصلی می‌رفت و نماز می‌خواند و با کبر و غرور باز می‌گشت.

اما در سال 201 هجری و با پذیرش ولایتعهدی از سوی امام رضا(ع)، نماز عید فطر رنگ و بوی دیگری به خود گرفت و حضرت با خضوع و خشوع با پای برهنه برای رفتن به مصلای شهر اقدام کردند. شیخ مفید در کتاب «الارشاد» می‌نویسد این شیوه‌ای بود که امام رضا(ع) از نیاکان خود یعنی رسول‌الله(ص) و امیرالمؤمنین علی‌بن ابی‌طالب(ع) آموخته بود و تنها با این شرط که مانند آنان نماز بگزارد، به خواسته مأمون پاسخ مثبت داد.

مأمون نیز به فرماندهان، نگهبانان و مردم دستور داده بود صبح زود برای نماز به در خانه امام رضا(ع) بروند. ریان‌ بن صلت در اینباره می‌گوید: مردم در راه‌ها و روی پشت‌بام‌ها نشسته بودند و زنان و کودکان نیز جمع شده بودند. فرماندهان و لشکریان همگی سوار بر مرکب‌های خود درِ خانه امام منتظر بودند تا اینکه آفتاب طلوع کرد. آن‌گاه ابوالحسن(ع) غسل کرد و جامه‌اش را پوشید و عمامه‌ای سفیدرنگ و پنبه‌ای را بر سر بست که یک سرِ آن را روی سینه انداخته و طرف دیگرش را میان دو کتف خود انداخته بود و کمی هم عطر زده بود. سپس عصایی بر دست گرفت و به همراهان خود فرمود: شما هم کاری را انجام دهید که من کردم. آنان پیشاپیش امام حرکت کردند.

امام در حالی که پاچه‌های شلوار را تا نصف ساق بالا زده بود و آستین را هم بالا زده بود، به راه افتاد. اندکی راه رفت، آن‌گاه رو به آسمان کرد و تکبیر گفت و صدای تکبیر اطرافیان نیز او را همراهی می‌کرد؛ «اللهُ اکْبَرُ، اللهُ اکْبَرُ، اللهُ اکْبَرُ عَلى‏ ما هَدانا وَ لَهُ الشُّکْرُ عَلى‏ ما اوْلانا». فرماندهان سپاه و سران قبایل نیز که انتظار دیدن چنین صحنه‌ای را نداشتند، از اسب‌های خود پیاده شدند و به شهادت تاریخ، بند چکمه‌های خود را با چاقو بریدند تا هر چه زودتر پیاده و با پای برهنه پشت حضرت حرکت کنند و تکبیر بگویند.

حالا دیگر شهر مرو یکپارچه شور و غوغا بود و فریاد «الله اکبر» دیوارها را به لرزه انداخته بود.

فضل‌ بن سهل ذوالریاستین خبر این ماجرا به مأمون داد و او را از شورش مردم علیه حکومت بیم داد و پیشنهاد کرد فرد دیگری به جای ابوالحسن(ع) نماز بخواند. مأمون پذیرفت و به امام پیغام داد بازگردد تا امام جماعت همیشگی این امر را به سرانجام برساند. تاریخ می‌نویسد: با بازگشت امام، مردم نیز پراکنده شدند و نماز منظمی خوانده نشد.

- قالَ (علیه السلام) : اِتَّقُوا اللهُ وَ سَلِّمُوا لَنا، وَ رُدُّوا الاْمْرَ إلَیْنا، فَعَلَیْنا الاْصْدارُ کَما کانَ مِنَّا الاْیراُ، وَ لا تَحاوَلُوا کَشْفَ ما غُطِّیَ عَنْکُمْ.([11])

فرمود: از خدا بترسید و تسلیم ما باشید، و امور خود را به ما واگذار کنید، چون وظیفه ما است که شما را بى نیاز و سیراب نمائیم همان طورى که ورود شما بر چشمه معرفت به وسیله ما مى باشد; و سعى نمائید به دنبال کشف آنچه از شما پنهان شده است نباشید.

12- قالَ (علیه السلام) : أمّا أمْوالُکُمْ فَلا نَقْبَلُها إلاّ لِتُطَهِّرُوا، فَمَنْ شاءَ فَلْیَصِلْ، وَ مَنْ شاءَ فَلْیَقْطَعْ.([12])

فرمود: اموال – خمس و زکوت – شما را جهت تطهیر و تزکیه زندگى و ثروتتان مى پذیریم، پس هر که مایل بود بپردازد، و هر که مایل نبود نپردازد.

13- قالَ (علیه السلام) : إنّا نُحیطُ عِلْماً بِأنْبائِکُمْ، وَ لا یَعْزُبُ عَنّا شَیْىءٌ مِنْ أخْبارِکُمْ.([13])

فرمود: ما بر تمامى احوال و اخبار شما آگاه و آشنائیم و چیزى از شما نزد ما پنهان نیست.

14- قالَ (علیه السلام) : مَنْ کانَتْ لَهُ إلَى اللهِ حاجَهٌ فَلْیَغْتَسِلْ لَیْلَهَ الْجُمُعَهِ بَعْدَ نِصْفِ اللَّیْلِ وَ یَأْتِ مُصَلاّهُ.([14])

فرمود: هر که خواسته اى و حاجتى از پیشگاه خداوند متعال دارد بعد از نیمه شب جمعه غسل کند و جهت مناجات و راز و نیاز با خداوند، در جایگاه نمازش قرار گیرد.

15- قالَ (علیه السلام) : یَابْنَ الْمَهْزِیارِ! لَوْلاَ اسْتِغْفارُ بَعْضِکُمْ لِبَعْض، لَهَلَکَ مَنْ عَلَیْها، إلاّ خَواصَّ الشّیعَهِ الَّتى تَشْبَهُ أقْوالُهُمْ أفْعالَهُمْ.([15])

فرمود: اگر طلب مغفرت و آمرزش بعضى شماها براى همدیگر نبود، هرکس روى زمین بود هلاک مى گردید، مگر آن شیعیان خاصّى که گفتارشان با کردارشان یکى است.

16- قالَ (علیه السلام) : وَأمّا قَوْلُ مَنْ قالَ: إنَّ الْحُسَیْنَ (علیه السلام) لَمْ یَمُتْ فَکُفْرٌ وَ تَکْذیبٌ وَ ضَلالٌ.([16])

فرمود: و امّا کسانى که معتقد باشند حسین (علیه السلام) زنده است و وفات نکرده، کفر و تکذیب و گمراهى است.

17- قالَ (علیه السلام) : مِنْ فَضْلِهِ، أنَّ الرَّجُلَ یَنْسَى التَّسْبیحَ وَ یُدیرُا السَّبْحَهَ، فَیُکْتَبُ لَهُ التَّسْبیحُ.([17])

فرمود: از فضائل تربت حضرت سیّدالشّهداء (علیه السلام) آن است که چنانچه تسبیح تربت حضرت در دست گرفته شود ثواب تسبیح و ذکر را دارد، گرچه دعائى هم خوانده نشود.

18- قالَ (علیه السلام) : فیمَنْ أفْطَرَ یَوْماً مِنْ شَهْرِ رَمَضان مُتَعَمِّداً بِجِماع مُحَرَّم اَوْ طَعام مُحَرَّم عَلَیْهِ: إنَّ عَلَیْهِ ثَلاثُ کَفّارات.([18])

فرمود: کسى که روزه ماه رمضان را عمداً با چیز یا کار حرامى افطار – و باطل – نماید، (غیر از قضاى روزه نیز) هر سه نوع کفّاره (60 روزه، اطعام 60 مسکین، آزادى یک بنده) بر او واجب مى شود.

19- قالَ (علیه السلام) : ألا أُبَشِّرُکَ فِى الْعِطاسِ؟ قُلْتُ: بَلى، فَقالَ: هُوَ أمانٌ مِنَ الْمَوْتِ ثَلاثَهَ أیّام.([19])

نسیم خادم گوید: در حضور حضرت عطسه کردم، فرمود: مى خواهى تو را بر فوائد عطسه بشارت دهم؟

عرض کردم: بلى.

فرمود: عطسه، انسان را تا سه روز از مرگ نجات مى بخشد.

20- قالَ (علیه السلام) : مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ سَمّانى فى مَحْفِل مِنَ النّاسِ.

(وَ قالَ (علیه السلام) : مَنْ سَمّانى فى مَجْمَع مِنَ النّاسِ فَعَلَیْهِ لَعْنَهُ اللهِ.([20])

فرمود: ملعون و مغضوب است کسى که نام اصلى مرا در جائى بیان کند.

و نیز فرمود: هر که نام اصلى مرا در جمع مردم بر زبان آورد، بر او لعنت و غضب خداوند مى باشد.

21- قالَ (علیه السلام): یَعْمَلُ کُلُّ امْرِىء مِنْکُمْ ما یَقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنا، وَ لْیَتَجَنَّب ما یُدْنیهِ مِنْ کَراهیَّتِنا وَ سَخَطِنا، فَاِنَّ امْرَءاً یَبْغَتُهُ فُجْأهٌ حینَ لا تَنْفَعُهُ تَوْبَهٌ، وَ لا یُنْجیهِ مِنْ عِقابِنا نَدَمٌ عَلى حُوبَه.([21])

فرمود: هر یک از شما باید عملى را انجام دهد که سبب نزدیکى به ما و جذب محبّت ما گردد; و باید دورى کند از کردارى که ما نسبت به آن، ناخوشایند و خشمناک مى باشیم، پس چه بسا شخصى در لحظه اى توبه کند که دیگر به حال او سودى ندارد و نیز او را از عِقاب و عذاب الهى نجات نمى بخشد.

22- قالَ (علیه السلام) : إنَّ الاْرْضَ تَضِجُّ إلَى اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ بَوْلِ الاْغْلَفِ أرْبَعینَ صَباحاً.([22])

فرمود: زمین تا چهل روز از ادرار کسى که ختنه نشده است ناله مى کند.

————

منابع 22 حدیث اول

[1]- تفسیر عیّاشى: ج 1، ص 16، بحارالأنوار: ج 89، ص 96، ح 58.

[2] – دعوات راوندى: ص 207، ح 563.

[3] – بحارالأنوار: ح 2، ص 90، ح 13، و53، ص 181، س 3، وج 75، ص 380، ح 1.

[4]- بحارالأنوار: ج 53، ص 178، ضمن ح 9.

[5]- بحارالأنوار: ج 53، ص 163، س 16، ضمن ح 4.

[6]- بحارالأنوار: ج 53، ص 179، ضمن ح 9.

[7]- بحارالأنوار: ج 53، ص 191، ضمن ح 19.

[8]- بحارالأنوار: ج 53، ص 193، ضمن ح 21.

[9]- الدّرّه الباهره: ص 47، س 17، بحارالأنوار: ج 56، ص 181، س 18.

[10]- بحارالانوار: ج 53، ص 179، س 14، و ج 55، ص 41.

[11]- إکمال الدّین: ج 2، ص 510، بحارالأنوار: ج 53، ص 191.

[12]- إکمال الدّین: ج 2، ص 484، بحارالأنوار: ج 53، ص 180.

[13]- احتجاج: ج 2، ص 497، بحارالأنوار: ج 53، ص 175.

[14] – مستدرک الوسائل: ج 2، ص 517، ح 2606.

[15]- مستدرک ج 5، ص 247، ح 5795.

[16]- غیبه طوسى: ص 177، وسائل الشّیعه: ج 28، ص 351، ح 39.

[17]- بحارالأنوار: ج 53، ص 165، س 8، ضمن ح 4.

[18]- من لایحضره الفقیه: ج 2، ص 74، ح 317، وسائل الشّیعه: ج 10، ص 55، ح 12816.

[19]- إکمال الدّین: ص 430، ح 5، وسائل الشّیعه: ج 12، ص 89، ح 15717.

[20]- وسائل الشّیعه: ج 16، ص 242، ح 12، بحارالأنوار: ج 53، ص 184، ح 13 و 14.

[21]- بحارالأنوار: ج 53، ص 176، س 5، ضمن ح 7، به نقل از احتجاج.

[22]- وسائل الشّیعه: ج 21، ص 442، ح 27534.

—————————————————————————————————————-

23- قالَ (علیه السلام) : سَجْدَهُ الشُّکْرِ مِنْ ألْزَمِ السُّنَنِ وَ أوْجَبِها.([1])

فرمود: سجده شکر پس از هر نماز از بهترین و ضرورى ترین سنّتها است.

24- قالَ (علیه السلام) : إنّى لاَمانٌ لاِهْلِ الاْرْضِ، کَما أنَّ النُّجُومَ أمانٌ لاِهْلِ السَّماءِ.([2])

فرمود: به درستى که من سبب آسایش و امنیّت براى موجودات زمینى هستم، همان طورى که ستاره ها براى اهل آسمان أمان هستند.

25- قالَ (علیه السلام) : قُلُوبُنا اَوْعِیَهٌ لِمَشیَّهِ اللهِ، فَإذا شاءَ شِئْنا.([3])

فرمود: قلوب ما ظرف هائى است براى مشیّت و اراده الهى، پس هرگاه او بخواهد ما نیز مى خواهیم.

26- قالَ (علیه السلام) : إنَّ اللهَ مَعَنا، فَلا فاقَهَ بِنا إلى غَیْرِهِ، وَالْحَقُّ مَعَنا فَلَنْ یُوحِشَنا مَنْ قَعَدَ عَنّا.([4])

فرمود: خدا با ما است و نیازى به دیگران نداریم; و حقّ با ما است و هر که از ما روى گرداند باکى نداریم.

27- قالَ (علیه السلام) : ما أُرْغَمَ أنْفَ الشَّیْطانِ بِشَیْىء مِثُلِ الصَّلاهِ.([5])

فرمود: هیچ چیزى و عملى همانند نماز، بینى شیطان را به خاک ذلّت نمى مالد و او را ذلیل نمى کند.

28- قالَ (علیه السلام) : لا یَحِلُّ لاِحَد أنْ یَتَصَرَّفَ فى مالِ غَیْرِهِ بِغَیْرِ إذْنِهِ.([6])

فرمود: براى هیچکس جائز نیست که در اموال و چیزهاى دیگران تصرّف نماید مگر با اذن و اجازه صاحب و مالک آن.

29- قالَ (علیه السلام) : فَضْلُ الدُّعاءِ وَ التَّسْبیحِ بَعْدَ الْفَرائِضِ عَلَى الدُّعاءِ بِعَقیبِ النَّوافِلِ کَفَضْلِ الْفَرائِضِ عَلَى النَّوافِلِ.([7])

فرمود: فضیلت تعقیب دعا و تسبیح بعد از نمازهاى واجب نسبت به بعد از نمازهاى مستحبّى همانند فضیلت نماز واجب بر نماز مستحبّ مى باشد.

30- قالَ (علیه السلام) : أفْضَلُ أوْقاتِها صَدْرُا النَّهارِ مِنْ یَوْمِ الْجُمُعَهِ.([8])

فرمود: (براى انجام نماز جعفر طیّار) بهترین و با فضیلت ترین اوقات پیش از ظهر روز جمعه خواهد بود.

31- قالَ (علیه السلام) : مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ أخَّرَ الْغَداهَ إلى أنْ تَنْقَضِى النُّجُومُ.([9])

فرمود: ملعون و نفرین شده است آن کسى که نماز صبح را عمداً تأخیر بیندازد تا موقعى که ستارگان ناپدید شوند.

32- قالَ (علیه السلام) : إنَّ اللهَ قَنَعَنا بِعَوائِدِ إحْسانِهِ وَ فَوائِدِ اِمْتِنانِهِ.([10])

فرمود: همانا خداوند متعال، ما اهل بیت را به وسیله احسان و نعمت هایش قانع و خودکفا گردانده است.

33- قالَ (علیه السلام) : إنَّهُ لَیْسَ بَیْنَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ بَیْنَ أَحَد قَرابَهٌ، وَ مَنْ أنْکَرَنى فَلَیْسَ مِنّى، وَ سَبیلُهُ سَبیلُ ابْنِ نُوح.([11])

فرمود: بین خداوند و هیچ یک از بندگانش، خویشاوندى وجود ندارد – و براى هرکس به اندازه اعمال و نیّات او پاداش داده مى شود – هرکس مرا انکار نماید از (شیعیان و دوستان) ما نیست و سرنوشت او همچون فرزند حضرت نوح (علیه السلام) خواهد بود.

34- قالَ (علیه السلام) : أما تَعْلَمُونَ أنَّ الاْرْضَ لا تَخْلُو مِنْ حُجَّه إمّا ظاهِراً وَ إمّا مَغْمُوراً.([12])

فرمود: آگاه و متوجه باشید که در هیچ حالتى، زمین خالى از حجّت خداوند نخواهد بود، یا به طور ظاهر و آشکار; و یا به طور مخفى و پنهان.

35- قالَ (علیه السلام) : إذا أذِنَ اللهُ لَنا فِى الْقَوْلِ ظَهَرَ الْحَقُّ، وَ اضْمَحَلَّ الْباطِلُ، وَ انْحَسَرَ عَنْکُمْ.([13])

فرمود: چنانچه خداوند متعال اجازه سخن و بیان حقایق را به ما بدهد، حقانیّت آشکار مى گردد و باطل نابود مى شود و خفقان و مشکلات برطرف خواهد شد.

36- قالَ (علیه السلام) : وَ أمّا وَجْهُ الاْنْتِفاعِ بى فى غَیْبَتى فَکَالاْنْتِفاعِ بِالشَّمْسِ إذا غَیَّبَها عَنِ الاْبْصارِ السَّحابُ.([14])

فرمود: چگونگى بهره گیرى و استفاده از من در دوران غیبت همانند انتفاع از خورشید است در آن موقعى که به وسیله ابرها از چشم افراد ناپدید شود.

37- قالَ (علیه السلام) : وَاجْعَلُوا قَصْدَکُمْ إلَیْنا بِالْمَوَدَّهِ عَلَى السُّنَّهِ الْواضِحَهِ، فَقَدْ نَصَحْتُ لَکُمْ، وَ اللّهُ شاهِدٌ عَلَیَّ وَ عَلَیْکُمْ.([15])

فرمود: هدف و قصد خویش را نسبت به محبّت و دوستى ما – اهل بیت عصمت و طهارت – بر مبناى عمل به سنّت و اجراء احکام الهى قرار دهید، پس همانا که موعظ ها و سفارشات لازم را نموده ام; و خداوند متعال نسبت به همه ما و شما گواه مى باشد.

38- قالَ (علیه السلام) : أمّا ظُهُورُ الْفَرَجِ فَإنَّهُ إلَى اللهِ، وَ کَذَبَ الْوَقّاتُونَ.([16])

فرمود: زمان ظهور مربوط به اراده خداوند متعال مى باشد و هرکس زمان آن را معیّن و معرّفى کند دروغ گفته است.

39- قالَ (علیه السلام) : أکْثِرُواالدُّعاءَ بِتَعْجیلِ الْفَرَجِ، فَإنَّ ذلِکَ فَرَجَکُمْ.([17])

فرمود: براى تعجیل ظهور من – در هر موقعیّت مناسبى – بسیار دعا کنید که در آن فرج و حلّ مشکلات شما خواهد بود.

40- دَفَعَ إلَیَّ دَفْتَراً فیهِ دُعاءُالْفَرَجِ وَ صَلاهٌ عَلَیْهِ، فَقالَ علیه السلام : فَبِهذا فَادْعُ.([18])

یکى از مؤمنین به نام أبومحمّد، حسن بن وجناء گوید: زیر ناودان طلا در حرم خانه خدا بودم که حضرت ولىّ عصر امام زمان عجّل اللّه تعالى فرجه الشّریف را دیدم، دفترى را به من عنایت نمود که در آن دعاى فرج و صلوات بر آن حضرت بود.

سپس فرمود: به وسیله این نوشته ها بخوان و براى ظهور و فرج من دعا کن و بر من درود و تحیّت بفرست.

—————————

منابع 18 حدیث دوم

[1]- وسائل الشّیعه: ج 6، ص 490، ح 3، بحارالأنوار: ج 53، ص 161، ضمن ح 3.

[2]- الدّرّه الباهره: ص 48، س 3.

[3]- بحارالأنوار: ج 52، ص 51، س 4، به نقل از غیبه نعمانى.

[4]- بحارالأنوار: ج 53، ص 191، إکمال الدّین: ج 2، ص 511.

[5]- بحارالأنوار: ج 53، ص 182، ضمن ح 11.

[6]- بحارالأنوار: ج 53، ص 183، ضمن ح 11.

[7]- بحارالأنوار: ج 53، ص 161، ضمن ح 3.

[8]- بحارالأنوار: ج 56، ص 168، ضمن ح 4.

[9]- بحارالأنوار: ج 55، ص 16ؤ ضمن ح 13، و ص 86، ص 60، ح 20.

[10]- بحارالأنوار: ج 52، ص 38، ضمن ح 28.

[11]- بحارالأنوار: ج 50، ص 227، ح 1، به نقل از احتجاج.

[12]- بحارالأنوار: ج 53، ص 191، س 5، ضمن ح 19.

[13] – بحارالأنوار: ج 53، ص 196، س 12، ضمن ح 21.

[14]- بحارالأنوار: ج 53، ص 181، س 21، ضمن ح 10.

[15]- بحارالأنوار: ج 53، ص 179، س 16، ضمن ح 9.

[16]- بحارالأنوار: ج 53، ص 181، س 1، ضمن ح 10.

[17]- بحارالأنوار: ج 53، ص 181، س 23، ضمن ح 10.

[18]- إکمال الدّین شیخ صدوق: ص 443، ح 17، بحارالأنوار: ج 52، ص 31، ضمن ح 27.

ما تا ظهور ایستاده ایم

اللهم عجل لولیک الفرج

بیشتر بخوانید ...

• آسیب شناسی مباحث مهدویت
• نسیم انتظار
• رجعت (2)
• رجعت(1)
• سیره حکومتی امام مهدی( عج)
• دستاوردهای حکومت امام مهدی (عج) (3)
• دستاورد های حکومت امام مهدی (2)
• تفاوت نایب خاص و نایب عام امام زمان (عج

امام مهدی (عج)

1- قال الإمام المهدی، صاحب العصر و الزّمان (علیه السلام و عجّل الله تعالى فرجه الشّریف) :

الَّذى یَجِبُ عَلَیْکُمْ وَ لَکُمْ أنْ تَقُولُوا: إنّا قُدْوَهٌ وَ أئِمَّهٌ وَ خُلَفاءُ اللهِ فى أرْضِهِ، وَ اُمَناؤُهُ عَلى خَلْقِهِ، وَ حُجَجُهُ فى بِلادِهِ، نَعْرِفُ الْحَلالَ وَ الْحَرامَ، وَ نَعْرِفُ تَأْویلَ الْکِتابِ وَ فَصْلَ الْخِطابِ.([1])

امام زمان (عجّل الله تعالى فرجه الشّریف) فرمود: بر شما واجب است و به سود شما خواهد بود که معتقد باشید بر این که ما اهل بیت رسالت، محور و اساس امور، پیشوایان هدایت و خلیفه خداوند متعال در زمین هستیم.

همچنین ما امین خداوند بر بندگانش و حجّت او در جامعه مى باشیم، حلال و حرام را مى شناسیم، تأویل و تفسیر آیات قرآن را عارف و آشنا هستیم.

2- قالَ (علیه السلام) : أنَا خاتَمُ الاَْوْصِیاءِ، بى یَدْفَعُ الْبَلاءُ عَنْ أهْلى وَ شیعَتى.([2])

فرمود: من آخرین وصیّ پیغمبر خدا هستم به وسیله من بلاها و فتنه ها از آشنایان و شیعیانم دفع و برطرف خواهد شد.

3- قالَ (علیه السلام) : أمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَهُ فَارْجِعُوا فیها إلى رُواهِ حَدیثِنا (أحادیثِنا)، فَإنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیْکُمْ وَ أنَا حُجَّهُ اللهِ عَلَیْکُمْ.([3])

فرمود: جهت حلّ مشکلات در حوادث – امور سیاسى، عبادى، اقتصادى، نظامى، فرهنگى، اجتماعى و… – به راویان حدیث و فقهاء مراجعه کنید که آن ها در زمان غیبت خلیفه و حجّت من بر شما هستند و من حجّت خداوند بر آن ها مى باشم.

4- قالَ (علیه السلام) : الحَقُّ مَعَنا، فَلَنْ یُوحِشَنا مَنْ قَعَدَعَنّا، وَ نَحْنُ صَنائِعُ رَبِّنا، وَ الْخَلْقُ بَعْدُ صَنائِعِنا.([4])

فرمود: حقانیّت و واقعیّت با ما اهل بیت رسول الله صلّى الله علیه وآله وسلّم مى باشد و کناره گیرى عدّه اى، از ما هرگز سبب وحشت ما نخواهد شد، چرا که ما دست پروره هاى نیکوى پروردگار مى باشیم; و دیگر مخلوقین خداوند، دست پرورده هاى ما خواهند بود.

5- قالَ (علیه السلام) : إنَّ الْجَنَّهَ لا حَمْلَ فیها لِلنِّساءِ وَ لا وِلادَهَ، فَإذَا اشْتَهى مُؤْمِنٌ وَلَداً خَلَقَهُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِغَیرِ حَمْل وَ لا وِلادَه عَلَى الصُّورَهِ الَّتى یُریدُ کَما خَلَقَ آدَمَ (علیه السلام) عِبْرَهً.([5])

فرمود: همانا بهشت جایگاهى است که در آن آبستن شدن و زایمان براى زنان نخواهد بود، پس هرگاه مؤمنى آرزوى فرزند نماید، خداوند متعال بدون جریان حمل و زایمان، فرزند دلخواهش را به او مى دهد همان طورى که حضرت آدم (علیه السلام) را آفرید.

6- قالَ (علیه السلام) : لا یُنازِعُنا مَوْضِعَهُ إلاّ ظالِمٌ آثِمٌ، وَ لا یَدَّعیهِ إلاّ جاحِدٌ کافِرٌ.([6])

فرمود: کسى با ما، در رابطه با مقام ولایت و امامت مشاجره و منازعه نمى کند مگر آن که ستمگر و معصیت کار باشد، همچنین کسى مدّعى ولایت و خلافت نمى شود مگر کسى که منکر و کافر باشد.

7- قالَ (علیه السلام) : إنَّ الْحَقَّ مَعَنا وَ فینا، لا یَقُولُ ذلِکَ سِوانا إلاّ کَذّابٌ مُفْتَر، وَ لا یَدَّعیهِ غَیْرُنا إلاّ ضالٌّ غَوىٌّ.([7])

فرمود: حقیقت – در همه موارد و امور – با ما و در بین ما اهل بیت عصمت و طهارت خواهد بود و چنین سخنى را هر فردى غیر از ما بگوید دروغ گو و مفترى مى باشد; و کسى غیر از ما آن را ادّعا نمى کند مگر آن که گمراه باشد.

8- قالَ (علیه السلام) : أبَى اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِلْحَقِّ إلاّ إتْماماً وَ لِلْباطِلِ إلاّ زَهُوقاً.([8])

فرمود: همانا خداوند متعال، إباء و امتناع دارد نسبت به حقّ مگر آن که به إتمام و کمال برسد و باطل، نابود و مضمحل گردد.

9- قالَ (علیه السلام) : إنَّهُ لَمْ یَکُنْ لاِحَد مِنْ آبائى إلاّ وَ قَدْ وَقَعَتْ فى عُنُقِه بَیْعَهٌ لِطاغُوتِ زَمانِهِ، و إنّى أخْرُجُ حینَ أخْرُجُ وَ لا بَیْعَهَ لاِحَد مِنَ الطَّواغیتِ فى عُنُقى.([9])

فرمود: همانا پدران من (ائمّه و اوصیاء علیهم السّلام)، بیعت حاکم و طاغوت زمانشان، بر ذمّه آن ها بود; ولى من در هنگامى ظهور و خروج نمایم که هیچ طاغوتى بر من منّت و بیعتى نخواهد داشت.

10- قالَ (علیه السلام) : أنَا الَّذى أخْرُجُ بِهذَا السَیْفِ فَأمْلاَالاَْرْضَ عَدْلا وَ قِسْطاً کَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً.([10])

فرمود: من آن کسى هستم که در آخر زمان با این شمشیر – ذوالفقار – ظهور و خروج مى کنم و زمین را پر از عدل و داد مى نمایم همان گونه که پر از ظلم و جور شده است

حدیث11: 

حدیث12:

حدیث13:

حدیث14:

حدیث15: ظهور هویدا :

حدیث16- ابر بر سر او سایه افکند :

حدیث17: بالاى سرحضرت مهدى (ع) فرشته اى است :

حدیث18: مژده پیامبر (ص) به ظهور مهدى (ع) :

حدیث19: نام آن حضرت :

حدیث20- کنیه او :

حدیث21:

حدیث22-عدل مهدى (عج):

حدیث23-اخلاق آن حضرت :

حدیث24- بخشش مهدى (ع) :

حدیث25-علم مهدى به سنت پیغمبر (ص):

ابو سعید خدرى روایت کرده که پیغمبر فرمود :

یخرج رجل من اهل بیتى و یعمل سنتى و ینزل الله له البرکة من السماء وتخرج الارض برکاتها و تملاء به الارض عدلاً کما ملئت ظلماً و جوراً و یعمل على هذه الامة سبع سنین و ینزل بیت المقدس .

مردى از اهل بیت من به سلطنت خواهد رسید که به سنت من (آن طور که باید) عمل نماید و خداوند از آسمان براى وى روزى فرستد، و زمین آنچه دارد، بیرون دهد و او زمین را پر از عدل کند چنان که پراز ظلم و ستم باشد او به بیت المقدس درآید و هفت سال سلطنت نماید