جوان با نماز دلش روشن می شود ، امید پیدا می کند ،شادابی روحی پیدا می کند،بهجت پیدا می کند،این حالات بیشتر مال جوانهاست،بیشتر مال موسم جوانی است.می تواند لذت ببرد. و اگر خدا به من و شما توفیق بدهد ،نمازی بخوانیم که با توجه باشد،خواهیم دید که انسان در هنگام توجه به نماز از نماز سیر نمی شود. انسان وقتی به نماز توجه پیدا کند، آن چنان لذتی پیدا می کند که در هیچ یک از لذائذ مادی این لذت وجود ندارد. این در اثر توجه است.
